کازرون خبر

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، صنعت نشر ایران که عموماً به صورت سنتی به کار خود ادامه می‌داد، تحت تأثیر شیوع ویروس کرونا تا حدودی از این رویه عقب‌نشینی کرده و شروع به فعالیت در بسترهای جدید کرده است. افزایش آمار انتشار آثار به صورت الکترونیک بیانگر دو نکته مهم است؛ نخست تغییر رویه ناشران و اعتماد به این نشر و دیگری، تغییر سلیقه مخاطبان ایرانی.

هرچند در سال‌های اخیر استفاده ایرانی‌ها از کتاب‌های الکترونیک کم و بیش رو به رشد بود، اما شیوع ویروس کرونا و تعطیلی‌های گاه و بیگاه کتابفروشی‌ها سبب شد تا گرایش به این سمت و استفاده از کتاب‌های صوتی و الکترونیکی چندین‌برابر گذشته شود. به نظر می‌رسد این موضوع در میان کتاب‌های صوتی بیشتر از کتاب الکترونیک دیده می‌شود. هزینه‌های پایین‌تر و از سوی دیگر، دسترسی آسان به کتاب‌های صوتی سبب شده تا بخش‌هایی از جامعه که چندان عادت به کتابخوانی نداشتند، به سمت استفاده از این نوع کتاب‌ها متمایل شوند؛ از این دسته می‌توان به گروه‌هایی مانند زنان خانه‌دار یا سالمندان اشاره کرد که به دلیل آسان بودن استفاده از کتاب‌های صوتی، مشتری‌های جدید این کتاب‌های درگوشی بوده‌اند.

خبرگزاری تسنیم به مناسبت بیست و نهمین دوره هفته کتاب با مجید شریفی، مدیرعامل شرکت کتابراه، در رابطه با تغییر سلیقه و عادت مخاطبان ایرانی به گفت‌وگو پرداخته است که می‌توانید در ادامه بخوانید:

*تسنیم: آقای شریفی ماه‌های پس از شیوع ویروس کرونا، سالی عجیب برای نشر ایران محسوب می‌شود، آمار فروش کتاب‌ها به دلیل عدم برگزاری نمایشگاه کتاب، تعطیلات مقطعی کتابفروشی‌ها و … گاه در مقاطعی کاهش محسوسی داشت. این موضوع برای نشر الکترونیک و به ویژه کتاب‌های صوتی به چه صورت بود؟ از تجربه این مدت خود بگویید.

گرایش به سمت استفاده از نشر الکترونیک در جهان به دو دلیل کرونا و دسترسی آسان به این دست از کتاب‌ها بود. اما در ایران عامل دیگری نیز در جذب مخاطبان به سمت استفاده از کتاب‌های صوتی و الکترونیک وجود داشته و آن مسئله کاغذ بود. گران شدن قیمت کاغذ همسان با دلار و مقرون به صرفه نبودن چاپ کاغذی همزمان شد با شیوع ویروس کرونا و این مسئله در گرایش مخاطبان به سمت استفاده بیشتر از کتاب‌های الکترونیک و صوتی مؤثر بود.

مسئله دیگری که در این تغییر سلیقه و تمایل مردم نقش داشت، بسته شدن کتابفروشی‌ها در مقاطعی بود که ما با پیک کرونا مواجه بودیم. در دیگر کشورها عموماً کتابفروشی‌ها مشمول محدودیت‌های کرونایی نمی‌شدند و به فعالیت خود ادامه می‌دادند، اما در ایران این موضوع وجود نداشت. از سوی دیگر، نگرانی‌هایی که مردم برای بیرون رفتن از خانه داشتند نیز در این تمایل مؤثر بود.

در پیک‌های کرونایی و قرنطینه تفریح‌های دیگری مانند سینما، تئاتر و … تعطیل بود و فقط یک کتاب صوتی باقی مانده بود. در چنین فضایی افرادی که کتاب‌های صوتی و الکترونیک را تجربه نکرده بودند، به استفاده از این دست از کتاب‌ها متمایل شدند؛ به طوری که این دست از مشتریان ما افزایش داشت.